We volgen de weg tussen de almweides door naar Le Plot, 1925m. Al vrij snel gaat het pad over in een puinhellling. Dit gedeelte van de tocht is wat saai, ook het uitzicht is niet echt fascinerend.
Als we wat hoger komen lopen we langs een waterval en langzaam aan wordt het landschap weer wat groener naarmate we dichter bij Lac du Goléon komen. Bij het mooie bergmeer zijn er voldoende plekjes om even lekker te pauzeren. De volgende dag zien we zelfs wat mensen in het meer zwemmen.
We passeren het meer aan de westkant en lopen verder richting Carraud. We lopen hierbij over een soort hoogvlakte. Opvallend is dat veel mensen die hier langs lopen met de stenen hun naam neerleggen. De hele vallei is bezaaid met letters.
Bij Carraud, 2480m, staat een bivakhuisje. Dit is echter niet toegankelijk. Je schijnt wel ergens de sleutel te kunnen halen.
We lopen nog een stuk door en op c.a 2600m vinden we een mooie bivakplek. met redelijke hoge muurtjes.
Je vindt tussen de 2600 en 2800m verschillende van deze bivakplekken langs de route.

Kort nadat we ons geinstalleerd hebben in ons bivak en Peter de route voor de volgende ochtend aan het verkennen is komt er een grote donkere wolk het dal indrijven en begint het te spikkelen. En ze hadden voor vandaag toch echt 0% kans op regen voorspeld. Even lijkt het langs ons heen te trekken, maar om 21.00 barst het slechte weer goed los. Het blijft 4 uur lang onafgebroken regenen, hagelen en onweren. Er zit niets anders op dan diep in onze bivakzak weg te kruipen en te hopen dat het morgenochtend toch opgeklaard is.

Om 3 uur gaat de wekker. Het is nog steeds flink bewolkt dus besluiten we de wekker nog een uurtje verder te zetten. Om vier uur begint het redelijk open te trekken en besluiten we het er op te wagen.
Het pad richting de gletsjer is goed te volgen en wordt met steenmannen aangegeven.
Vanaf c.a 2800m komen we de eerst sneeuwvelden tegen. Op c.a 3000m stappen we de gletsjer op.
Het 1e deel van de gletsjer is aper en stijgt aangenaam. Naarmate we hoger op de gletsjer komen ligt er meer sneeuw op en besluiten we aan het touw te gaan.
Het laatste stukje naar de col onder de rotsgraat wordt het wat steiler. Dit sneeuwveld komt halverwege de rotsgraat uit. Je kunt er ook voor kiezen om naar het colletje ten zuiden van de Bec de Grenier te lopen, op 3236m en vanaf daar de rotsgraat te beklimmen.
We laten onze klimuitrusting achter op de col en klimmen het laatste stukje door de rots naar de top. Het is nergens echt moeilijk, maar soms wel flink geëxponeerd en het gesteente is niet altijd even betrouwbaar.
Vanaf de top heb je een mooi uitzicht op de La Meije en de Ecrins